Origem: Wikcionário, o dicionário livre.
Saltar para a navegação
Saltar para a pesquisa
Substantivo[editar]
ma.ri.do, masculino
- o cônjuge masculino
- homem casado
Traduções
- Africâner : eggenoot (af), man (af)
- Aimará : chacha (ay)
- Albanês : burrë (sq)
- Alemão : Ehemann (de), Gatte (de), Gemahl (de), Mann (de)
- Árabe : زوج (ar)
- Araucano : füta
- Azerbaijano : ær (az)
- Bósnio : muž (bs)
- Bretão : gwaz (br), den (br)
- Catalão : marit (ca), espòs (ca)
- Checo : manžel (cs), muž (cs)
- Chinês : 郞 (zh), 丈夫 (zh), 愛人 (zh)
- Cocama : mena
- Coreano : 남편 (ko)
- Dinamarquês : ægtefælle (da), mand (da), ægtemand (da)
- Espanhol : esposo (es), marido (es)
- Esperanto : edzo (eo)
- Estoniano : abikaasa (et), mees (et), abielumees (et)
- Feroês : maður (fo), ektamaður (fo)
- Finlandês : aviomies (fi), puoliso (fi)
- Flamengo : echtgenoot (vls), man (vls)
- Francês : mari (fr), époux (fr)
- Galego : esposo (gl)
- Galês : gŵr (cy)
- Grego : σύζυγος (el), άνδρας (el), άντρας (el), γαμπρός (el)
- Guarani : ména (gn)
- Guzerate : પતિ (gu)
- Hebraico : בעל (he)
- Hindi : पति (hi)
- Holandês/Neerlandês : echtgenoot (nl), man (nl), gemaal (nl)
- Húngaro : férj (hu)
- Ido : spozo (io), spozino (io), spozulo (io)
- Indonésio : suami (id)
|
|
- Inglês : husband (en)
- Irlandês : fear céile (ga)
- Islandês : maður (is), eiginmaður (is)
- Italiano : marito (it), sposo (it), compagno (it)
- Japonês : 夫 (ja), ご主人 (ja) otto; goshujin
- Latim : maritus (la)
- Malaio : suami (ms)
- Marati : पती (mr)
- Mirandês : home (mwl), tiu (mwl) m
- Napolitano : marito (nap)
- Norueguês Bokmål : ektefelle (no), mann (no), ektemann (no)
- Papiamento : esposo (pap), kasá (pap)
- Persa : شوهر (fa)
- Polonês : mąż (pl)
- Punjabi : ਘਰ ਵਾਲਾ (pa), ਪਤੀ (pa)
- Quéchua : qosa (qu)
- Rajastani : भरतार , बालम
- Rapanui : hunoηa
- Romeno : soț (ro)
- Russo: муж (ru) muzh.
- Sânscrito : पति (sa)
- Sardo Campidanês : pobiddu , maridu
- Surinamês : masra (srn)
- Suaíli : mume (sw)
- Sueco : man (sv), make (sv), äkta make (sv)
- Tagalo : asáwa (tl)
- Tswana : mogatse (tn), monna (tn)
- Turco : koca (tr), adam (tr), erkek (tr)
- Urdu : شوہر (ur)
- Valenciano : espòs (ca)
- Vêneto : mario (vec)
- Iucateco : iicham , laak’
- Zulu : indoda (zu), umyeni (zu), indoda (zu), umnyeni (zu)
|
Forma verbal[editar]
ma.ri.do
- primeira pessoa do singular do presente do indicativo do verbo maridar
"marido" é uma forma flexionada de maridar. As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.
|
- Para o substantivo:
- Do latim maritus (la) (marītus).
- Para a forma verbal: do verbo maridar.
No Wikcionário[editar]
| Ascendentes | Descendentes | Colaterais |
Femininos |
|
|
|
Masculinos |
|
|
|
Neutros |
{{{ascendentes neutros}}}
|
{{{descendentes neutros}}}
|
{{{colaterais neutros}}}
|
---|
Na Wikipédia[editar]
Ligações externas[editar]
- “marido”, in Aulete, Francisco Júlio de Caldas, iDicionário Aulete. Lexikon Editora Digital.
- “marido”, in Trevisan, R. (coord.); Weiszflog, W. (ed.). Michaelis: Moderno Dicionário da Língua Portuguesa. São Paulo: Melhoramentos, 2012 (nova ortografia). ISBN 978-85-06-06953-0
- “marido”, in Dicionário Aberto
- “marido”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa [em linha], 2010
- “marido”, na Infopédia [em linha]
- “marido” no Portal da Língua Portuguesa. Instituto de Linguística Teórica e Computacional.
- Busca no Vocabulário Ortográfico da Língua Portuguesa da Academia Brasileira de Letras.
- admiro
- dormia
- mirado
- miador
- mordia
Substantivo[editar]
marido, masculino
- marido
No Wikcionário[editar]