convenientes

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Forma de adjetivo[editar]

  Singular Plural
Masculino conveniente
con.ve.ni.en.te
convenientes
con.ve.ni.en.tes
Feminino

con.ve.ni.en.tes comum aos dois géneros plural

  1. forma plural de conveniente:
    A empresa esforça-se para oferecer constantemente, em pontos convenientes, as tarifas aéreas mais baixas aos passageiros.


"convenientes" é uma forma flexionada de conveniente.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.

Etimologia[editar]

Pronúncia[editar]

Brasil[editar]

Asturiano[editar]

Forma de adjetivo[editar]

  Singular Plural
Masculino
Feminino
Neutro
Comum aos dois
géneros/gêneros
conveniente
con.ve.nien.te
convenientes
con.ve.nien.tes

con.ve.nien.tes comum aos dois géneros plural

  1. forma plural de conveniente.
    1. convenientes.

Etimologia[editar]

Espanhol[editar]

Forma de adjetivo[editar]

  Singular Plural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
conveniente
con.ve.nien.te
convenientes
con.ve.nien.tes

con.ve.nien.tes comum aos dois géneros plural

  1. forma plural de conveniente:
    Así mismo tienen la facultad de proponer las modificaciones que consideren convenientes en orden a la sucesión. (Assim mesmo, têm a faculdade de propor as modificações que considerem convenientes em ordem à sucessão.)

Etimologia[editar]

Pronúncia[editar]

Galego[editar]

Forma de adjetivo[editar]

  Singular Plural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
conveniente
con.ve.ni.en.te
convenientes
con.ve.ni.en.tes

con.ve.ni.en.tes comum aos dois géneros plural

  1. forma plural de conveniente:
    Os enxeñeiros usan o seu coñecemento da ciencia, matemática, e a experiencia adquirida para atopar solucións convenientes para un problema. (Os engenheiros usam o seu conhecimento em ciência, matemática e a experiência adquirida para encontrar soluções convenientes para um problema.)

Etimologia[editar]

Latim[editar]

Forma verbal[editar]

con.ve.ni.en.tēs masculino/feminino plural

  1. nominativo plural de conveniens;
  2. acusativo plural de conveniens;
  3. vocativo plural de conveniens.

Leonês[editar]

Forma de adjetivo[editar]

  Singular Plural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
conveniente
con.ve.nien.te
convenientes
con.ve.nien.tes

con.ve.nien.tes comum aos dois génerosplural

  1. forma plural de conveniente.
    1. convenientes.

Etimologia[editar]