ateniense

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Adjetivo[editar]

  Singular Plural
Masculino ateniense atenienses
Feminino

a.te.ni.en.se, comum aos dois géneros, (Datação: 1535)

  1. relacionado à cidade de Atenas (capital da Grécia)
  2. relativo a seus habitantes

Traduções[editar]

Substantivo[editar]

  Singular Plural
Masculino ateniense atenienses
Feminino

a.te.ni.en.se, comum aos dois géneros

  1. natural de Atenas
  2. habitante desta cidade

Traduções[editar]

Etimologia[editar]

Do latim ateniensis (la).

Pronúncia[editar]

Brasil[editar]

Carioca[editar]

Caipira e Paulistana[editar]

Portugal[editar]

Ver também[editar]

Na Wikipédia[editar]

Ligações externas[editar]


Aragonês[editar]

Adjetivo[editar]

  Singular Plural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
ateniense
a.te.nien.se
atenienses
a.te.nien.ses

a.te.nien.se, comum aos dois géneros

  1. ateniense:
    • A democrazia dreita fue prebata per primera begata en l'antiga democrazia ateniense. (A democracia direta foi experimentada pela primeira vez na antiga democracia ateniense.)

Substantivo[editar]

  Singular Plural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
ateniense
a.te.nien.se
atenienses
a.te.nien.ses

a.te.nien.se, comum aos dois géneros

  1. ateniense:
    • A istoria d'os atenienses empezipia con un mito. (A história dos atenienses começa com um mito.)

Etimologia[editar]

Do latim ateniensis (la).

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]


Asturiano[editar]

Adjetivo[editar]

  Singular Plural
Masculino
Feminino
Neutro
Comum aos dois
géneros/gêneros
ateniense
a.te.nien.se
atenienses
a.te.nien.ses

a.te.nien.se, comum aos dois géneros

  1. ateniense:
    • Nel sieglu VI a.C. la islla entra plenamente na Hestoria cola conquista ateniense. (No século VI a.C. a ilha entra plenamente na História com a conquista ateniense.)

Substantivo[editar]

  Singular Plural
Masculino
Feminino
Neutro
Comum aos dois
géneros/gêneros
ateniense
a.te.nien.se
atenienses
a.te.nien.ses

a.te.nien.se, comum aos dois géneros, (plural: atenienses)

  1. ateniense

Etimologia[editar]

Do latim ateniensis (la).

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]

Ligações externas[editar]


Espanhol[editar]

Adjetivo[editar]

  Singular Plural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
ateniense
a.te.nien.se
atenienses
a.te.nien.ses

a.te.nien.se, comum aos dois géneros

  1. ateniense:
    • El antiguo geógrafo Pausanias dice que Focea fue fundada por los focidios bajo liderazgo ateniense. (O antigo geógrafo Pausanias disse que Foceia foi fundada pelos focídeos sob liderança ateniense.)

Substantivo[editar]

  Singular Plural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
ateniense
a.te.nien.se
atenienses
a.te.nien.ses

a.te.nien.se, comum aos dois géneros

  1. ateniense:
    • En 490 los atenienses rechazaron la primera invasión de los persas, comandados por el rey Darío en la Batalla de Maratón. (Em 490, os atenienses repeliram a primeira invasão dos persas, comandados pelo rei Dario na Batalha de Maratona.)

Etimologia[editar]

Do latim ateniensis (la).

Pronúncia[editar]

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]

Ligações externas[editar]


Galego[editar]

Adjetivo[editar]

  Singular Plural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
ateniense
a.te.nien.se
atenienses
a.te.nien.ses

a.te.nien.se, comum aos dois géneros

  1. ateniense:
    • O estratego ateniense Temístocles forzou á armada persa a entrar no estreito de Salamina. (O estrategista ateniense Temístocles forçou a armada persa a entrar no estreito de Salamina.)

Substantivo[editar]

  Singular Plural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
ateniense
a.te.nien.se
atenienses
a.te.nien.ses

a.te.nien.se, comum aos dois géneros

  1. ateniense:
    • Os atenienses buscaban naqueles exercicios a saúde do corpo e do espírito, a harmonía e a graza. (Os atenienses buscavam naqueles exercícios a saúde do corpo e do espírito, a harmonia e a graça.)

Etimologia[editar]

Do latim ateniensis (la).

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]

Ligações externas[editar]


Leonês[editar]

Adjetivo[editar]

  Singular Plural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
ateniense
a.te.nien.se
atenienses
a.te.nien.ses

a.te.nien.se, comum aos dois géneros

  1. ateniense:
    • Sófocles nun amosóu demasiáu interés pula política, pesi a lu cual fou elexíu dous veces estrategu y participóu na espedición ateniense escontra Samos. (Sófocles não demonstrou demasiado interesse pela política; apesar disso, foi eleito duas vezes estrategista e participou da expedição ateniense contra Samos.)

Substantivo[editar]

  Singular Plural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
ateniense
a.te.nien.se
atenienses
a.te.nien.ses

a.te.nien.se, comum aos dois géneros

  1. ateniense

Etimologia[editar]

Do latim ateniensis (la).

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]


Mirandês[editar]

Adjetivo[editar]

  Singular Plural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
ateniense
a.te.nien.se
atenienses
a.te.nien.ses

a.te.nien.se, comum aos dois géneros

  1. ateniense:
    • L grande puorto, cun aprossimadamente cinco milhas de circunferéncia, habie teçtemunhado la çtruiçon de l poderio ateniense an 413. (O grande porto, com aproximadamente cinco milhas de circunferência, havia testemunhado a destruição do poderio ateniense em 413.)

Substantivo[editar]

  Singular Plural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
ateniense
a.te.nien.se
atenienses
a.te.nien.ses

a.te.nien.se, comum aos dois géneros

  1. ateniense

Etimologia[editar]

Do latim ateniensis (la).

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]