sucinto
Aspeto
Adjetivo
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | sucinto su.cin.to |
sucintos su.cin.tos |
Feminino | sucinta su.cin.ta | sucintas su.cin.tas |
su.cin.to
- expresso em poucas palavras
- Se existente o relatório, ainda que muito sucinto, é válida a sentença.
- limitado aos aspectos mais essenciais ou importantes:
- Atualmente a cidade passa por um período de sucinto desenvolvimento.
Antônimos
[editar]Sinônimos
[editar] Sinônimos de sucinto (1)
Tradução
[editar] De 1 (conciso)
Verbetes derivados
[editar]Etimologia
[editar]- Do latim succinctus (la) (curto).
- Datação: 1635
Pronúncia
[editar]Brasil
[editar]- AFI: /suˈsĩ.tʊ/
- X-SAMPA: /su"si~.tU/
Paulistana
[editar]- AFI: /suˈsĩj.tʊ/
- X-SAMPA: /su"si~j.tU/
Ver também
[editar]No Wikcionário
[editar]Ligações externas
[editar]- “sucinto”, in Aulete, Francisco Júlio de Caldas, iDicionário Aulete. Lexikon Editora Digital.
- “sucinto”, in Trevisan, R. (coord.); Weiszflog, W. (ed.). Michaelis: Moderno Dicionário da Língua Portuguesa. São Paulo: Melhoramentos, 2012 (nova ortografia). ISBN 978-85-06-06953-0
- “sucinto”, in Dicionário Aberto
- ”sucinto”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa [em linha], 2010
- ”sucinto”, na Infopédia [em linha]
- “sucinto” no Portal da Língua Portuguesa. Instituto de Linguística Teórica e Computacional.
- Busca no Vocabulário Ortográfico da Língua Portuguesa da Academia Brasileira de Letras.
Adjetivo
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | sucinto su.cin.to |
sucintos su.cin.tos |
Feminino | sucinta su.cin.ta |
sucintas su.cin.tas |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
su.cin.to, masculino
- sucinto, conciso, lacónico:
- Su texto es relativamente sucinto, apenas de 13 páginas. (Seu texto é relativamente sucinto: tem apenas 13 páginas.)
Antônimos
[editar]Sinônimos
[editar]Verbetes derivados
[editar]Etimologia
[editar]- Do latim succinctus (la) (curto).
Pronúncia
[editar]Espanhol peninsular
[editar]- AFI: /suˈθin.to/
- X-SAMPA: /su"Tin.to/
Espanhol hispano-americano
[editar]- AFI: /suˈsin.to/
- X-SAMPA: /su"sin.to/
Ver também
[editar]Referências
[editar]
|
Adjetivo
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | sucinto su.cin.to |
sucintos su.cin.tos |
Feminino | sucinta su.cin.ta |
sucintas su.cin.tas |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
su.cin.to, masculino
- sucinto, conciso, lacónico:
- En situacións de guerra constátanse os feitos dos que se acusa, permítese unha defensa sucinta do acusado e a pena imponse e execútase de xeito inmediato. (Em situações de guerra, constata-se os feitos dos acusados, permite-se uma defesa sucinta destes e a pena é imposta imediatamente.)
Antônimos
[editar]Sinônimos
[editar]Verbetes derivados
[editar]Etimologia
[editar]- Do latim succinctus (la) (curto).
Ligações externas
[editar]- (em galego) “sucinto” no Dicionario da Real Academia Galega [em linha] (Real Academia Galega)
- (em galego) “sucinto", in Dicionário Electrónico Estraviz [em linha], Estraviz, Isaac Alonso.
Categorias:
- Trissílabo (Português)
- Paroxítona (Português)
- Entrada com etimologia (Português)
- Entrada de étimo latino (Português)
- Entrada com pronúncia (Português)
- Adjetivo (Português)
- Século XVII (Português)
- Entrada com etimologia (Espanhol)
- Entrada de étimo latino (Espanhol)
- Entrada com pronúncia (Espanhol)
- Adjetivo (Espanhol)
- Trissílabo (Espanhol)
- Paroxítona (Espanhol)
- Cognato (Espanhol)
- Entrada com etimologia (Galego)
- Entrada de étimo latino (Galego)
- Adjetivo (Galego)
- Trissílabo (Galego)
- Paroxítona (Galego)
- Cognato (Galego)