sons

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Forma de substantivo[editar]

  Singular Plural
Masculino som
som
sons
sons

sons, masculinoplural

  1. forma plural de som:
    • Muitos sons de baixa frequência também podem ser sentidos por outras partes do corpo.


"sons" é uma forma flexionada de som.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.

Etimologia[editar]

(Morfologia) som + -s.

Pronúncia[editar]

Brasil[editar]


Catalão[editar]

Forma de substantivo[editar]

  Singular Plural
Masculino so
so
sons
sons
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
so sons

sons, masculinoplural

  1. forma plural de so:
    • El rang de sons audible per les persones és típicament entre 20 Hz i 20 kHz. (O intervalo de sons audíveis pelas pessoas é tipicamente de 20 Hz a 20 kHz.)
  Singular Plural
Masculino son
son
sons
sons
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
son sons

sons, masculinoplural

  1. forma plural de son


"sons" é uma forma flexionada de so.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.


"sons" é uma forma flexionada de son.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.

Etimologia[editar]

  • De 1:
De so ("som") + n + -s;
  • De 2:
De son ("sono") + -s.

Pronúncia[editar]

Balear e valenciano[editar]


Francês[editar]

Forma de substantivo[editar]

  Singular Plural
Masculino son
son
sons
sons
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
son sons
  1. forma plural de son:
    • La science qui étudie les sons s'appelle l'acoustique. (A ciência que estuda os sons chama-se acústica.)


"sons" é uma forma flexionada de son.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.

Etimologia[editar]

De son ("som") + -s.

Pronúncia[editar]


Galego[editar]

Forma de substantivo[editar]

  Singular Plural
Masculino son
son
sons
sons
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
son sons
  1. forma plural de son:
    • A fonoloxía persegue o coñecemento e determinación dos sons puramente funcionais nas distintas linguas. (A fonologia busca o conhecimento e determinação dos sons puramente funcionais nas diferentes línguas.)


"sons" é uma forma flexionada de son.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.

Etimologia[editar]

De son ("som") + -s.


Inglês[editar]

Forma de substantivo[editar]

  Singular Plural
Masculino
Feminino

son

sons

sons, masculinoplural

  1. forma plural de son:
    • They had two sons, Christopher and Tyler, born in the early 1970s. (Eles tiveram dois filhos, Christopher e Tyler, nascidos no começo dos anos 1970.)


"sons" é uma forma flexionada de son.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.

Etimologia[editar]

De son ("filho") + -s.

Pronúncia[editar]

Áudio: sons (Estados Unidos) fonte ?

Homófonos[editar]


Latim[editar]

Adjetivo[editar]

sons, masculino

  1. criminoso

Antônimos[editar]

Declinação[editar]

Verbetes derivados[editar]

Substantivo[editar]

sons, masculino

  1. criminoso

Antônimos[editar]

Declinação[editar]

Substantivo masculino, 3ª declinação
Caso Singular Plural
Nominativo sons sontēs
Vocativo sons sontēs
Genitivo sontis sontum
Dativo sontī sontibus
Ablativo sonte sontibus
Acusativo sontem sontēs

Ver também[editar]

Referências[editar]


Norueguês Bokmål[editar]

Substantivo[editar]

sons, masculino

  1. (novo norueguês) genitivo singular indefinido de son


"sons" é uma forma flexionada de son.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.

Etimologia[editar]

De son ("filho") + -s.


Sueco[editar]

Substantivo[editar]

sons género comum

  1. genitivo singular definido de so
  2. genitivo singular indefinido de son


"sons" é uma forma flexionada de so.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.


"sons" é uma forma flexionada de son.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.

Etimologia[editar]

  • De 1:
De so ("leitoa") + -n + -s;
  • De 2:
De son ("filho") + -s.

Pronúncia[editar]


Volapuque[editar]

Substantivo[editar]

sons plural

  1. nominativo plural de son:
    • Kikodo älogedoms-li sons stunükülo odis? (Volapük Vifik)(Por que os filhos se entreolharam surpresos?)


"sons" é uma forma flexionada de son.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.

Etimologia[editar]

De son + -s.

Pronúncia[editar]