reinos
Aspeto
Forma de substantivo
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | reino rei.no |
reinos rei.nos |
rei.nos, masculino, plural
- forma plural de reino
"reinos" é uma forma flexionada de reino. As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada. |
Etimologia
[editar]Pronúncia
[editar]Brasil
[editar]- AFI: /ˈχej.nʊs/
- AFI: /ˈɦej.nʊs/ Minas Gerais
- X-SAMPA: /"Xej.nUs/
Anagramas
[editar]
Forma de substantivo
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | reino rei.no |
reinos rei.nos |
Feminino | – | – |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
rei.nos, masculino, plural
- forma plural de reino:
- O Reino de Nabarra ye un d'os reinos mediyebals que formaban parti de l'autual reino d'España. (O Reino de Navarra era um dos reinos medievais que fazem parte do atual Reino da Espanha.)
"reinos" é uma forma flexionada de reino. As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada. |
Etimologia
[editar]
Forma de substantivo
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | reinu rei.nu |
reinos rei.nos |
Feminino | – | – |
Neutro | – | – |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
rei.nos, masculino, plural
- forma plural de reinu:
- Namái el tribunal de la Inquisición furrulaba como istitución ermuna en tolos reinos.
"reinos" é uma forma flexionada de reinu. As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada. |
Etimologia
[editar]
Forma de substantivo
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | reino rei.no |
reinos rei.nos |
Feminino | – | – |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
rei.nos, masculino, plural
- forma plural de reino
"reinos" é uma forma flexionada de reino. As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada. |
Etimologia
[editar]Pronúncia
[editar]- AFI: /ˈrej.nos/, /ˈrej.noh/
- X-SAMPA: /"rej.nos/, /"rej.noh/
Forma de substantivo
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | reino rei.no |
reinos rei.nos |
Feminino | – | – |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
rei.nos, masculino, plural
- forma plural de reino
"reinos" é uma forma flexionada de reino. As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada. |
Etimologia
[editar]
Forma de substantivo
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | reinu rei.nu |
reinos rei.nos |
Feminino | – | – |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
rei.nos, masculino, plural
- forma plural de reinu:
- En 1285 el rey Sanchu IV, fiyu d'Alfonsu, toma los reinos de Llión y Castiella. (Em 1285, o rei Sancho IV, filho de Afonso, toma os reinos de Leão e Castela.)
"reinos" é uma forma flexionada de reinu. As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada. |
Etimologia
[editar]Ver também
[editar]Referências
[editar]
Forma de substantivo
[editar]rei.nos
- plural de reino
Forma verbal
[editar]re.i.nos
- forma presente do verbo reinön
"reinos" é uma forma flexionada de reinön. As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada. |
Etimologia
[editar]Pronúncia
[editar]- AFI: /re.i.ˈnos/
- X-SAMPA: /re.i."nos/
Categorias:
- Dissílabo (Português)
- Paroxítona (Português)
- Entrada com etimologia (Português)
- Entrada com pronúncia (Português)
- Forma de substantivo (Português)
- Entrada com etimologia (Aragonês)
- Forma de substantivo (Aragonês)
- Dissílabo (Aragonês)
- Paroxítona (Aragonês)
- Entrada com etimologia (Asturiano)
- Forma de substantivo (Asturiano)
- Dissílabo (Asturiano)
- Paroxítona (Asturiano)
- Entrada com etimologia (Espanhol)
- Entrada com pronúncia (Espanhol)
- Forma de substantivo (Espanhol)
- Dissílabo (Espanhol)
- Paroxítona (Espanhol)
- Entrada com etimologia (Galego)
- Forma de substantivo (Galego)
- Dissílabo (Galego)
- Paroxítona (Galego)
- Entrada com etimologia (Leonês)
- Forma de substantivo (Leonês)
- Dissílabo (Leonês)
- Paroxítona (Leonês)
- Dissílabo (Mirandês)
- Paroxítona (Mirandês)
- Forma de substantivo (Mirandês)
- Entrada com etimologia (Volapuque)
- Entrada com pronúncia (Volapuque)
- Forma verbal (Volapuque)
- Trissílabo (Volapuque)
- Oxítona (Volapuque)