fugir

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

fu.gir, intransitivo

  1. retirar-se
  2. desaparecer
  3. debandar

Conjugação[editar]

Expressões[editar]

Tradução[editar]

Etimologia[editar]

Do latim fugio (la).

Pronúncia[editar]

Portugal[editar]

Ver também[editar]

Catalão[editar]

Verbo[editar]

fugir

  1. fugir

Etimologia[editar]

Do latim fugire.


Interlíngua[editar]

Verbo[editar]

fugir

  1. fugir

Conjugação[editar]

Etimologia[editar]

Do latim fugire.

Pronúncia[editar]