arresto
Português[editar]
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | arresto | arrestos |
ar.res.to, masculino
- apreensão judicial dos bens de um devedor, necessários à garantia de uma dívida, cuja cobrança foi ou vai ser ajuizada; embargo
Sinônimo[editar]
- De 1: penhora
Etimologia[editar]
- Regressivo de arrestar.
Pronúncia[editar]
Portugal[editar]
Anagramas[editar]
Galego[editar]
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | arresto | arrestos |
Feminino | – | – |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
ar.res.to, masculino
- arresto, apreensão judicial dos bens de um devedor; embargo
- ação de ser detido e ser levado a prisão
- encarceramento breve
Etimologia[editar]
- Regressivo de arrestar. Ou do galego-português medieval arresto.
Pronúncia[editar]
Ligação externa[editar]
- (em galego) “arresto", in Dicionário Electrónico Estraviz [em linha], Estraviz, Isaac Alonso.
Galego-Português Medieval[editar]
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | arresto | arrestos |
Feminino | – | – |
– | – |
ar.res.to, masculino
- arrasto, ação de levar após de si; reboque
Formas alternativas[editar]
Etimologia[editar]
Categorias:
- Trissílabo (Português)
- Paroxítona (Português)
- Entrada com etimologia (Português)
- Entrada com pronúncia (Português)
- Substantivo (Português)
- Direito (Português)
- Substantivo (Galego)
- Trissílabo (Galego)
- Paroxítona (Galego)
- Entrada com etimologia (Galego)
- Entrada de étimo galego-português medieval (Galego)
- Entrada com pronúncia (Galego)
- Substantivo (Galego-Português Medieval)
- Trissílabo (Galego-Português Medieval)
- Paroxítona (Galego-Português Medieval)
- Entrada com etimologia (Galego-Português Medieval)