Origem: Wikcionário, o dicionário livre.
Saltar para a navegação
Saltar para a pesquisa
Sonur
Substantivo[editar]
so.nur masculino
- filho
Substantivo masculino do grupo 47 (-ar/y-ir)
Verbetes derivados[editar]
- abbasonur
- bróðursonur
- dóttursonur
|
- fostursonur
- gudsonur
- kongssonur
|
- menniskjusonur
- ommusonur
- onkasonur
|
- Do nórdico antigo sonr.
No Wikcionário[editar]
| Ascendentes | Descendentes | Colaterais |
Femininos |
|
|
|
Masculinos |
|
|
|
Neutros |
|
|
|
---|
Referências[editar]
Substantivo[editar]
so.nur masculino
- filho:
- Sonur minn er 9 mánaða og sefur mjög lítið. (O meu filho tem 9 meses de idade e dorme muito pouco.)
Substantivo masculino forte do 3º grupo (o-ar/y-ir) (mudança vocálica frontal)
Verbetes derivados[editar]
- bróðursonur
- bræðrasynir
- dóttursonur
|
- fóstursonur
- sonarsonur
- stjúpsonur
|
- systursonur
- systrasynir
- tengdasonur
|
- Do nórdico antigo sonr.
No Wikcionário[editar]
| Ascendentes | Descendentes | Colaterais |
Femininos |
|
|
|
Masculinos |
|
|
|
Neutros |
|
-
|
|
---|
Referências[editar]