felicitar
Saltar para a navegação
Saltar para a pesquisa
Português[editar]
Verbo[editar]
fe.li.ci.tar, transitivo direto
Conjugação[editar]
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
Infinitivo impessoal | felicitar | Gerúndio | felicitando | Particípio | felicitado |
singular | plural | ||||||
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | felicito | felicitas | felicita | felicitamos | felicitais | felicitam |
Pretérito imperfeito | felicitava | felicitavas | felicitava | felicitávamos | felicitáveis | felicitavam | |
Pretérito perfeito | felicitei | felicitaste | felicitou | felicitamos1 / felicitámos 2 |
felicitastes | felicitaram | |
Pretérito mais-que-perfeito | felicitara | felicitaras | felicitara | felicitáramos | felicitáreis | felicitaram | |
Futuro do presente | felicitarei | felicitarás | felicitará | felicitaremos | felicitareis | felicitarão | |
Futuro do pretérito | felicitaria | felicitarias | felicitaria | felicitaríamos | felicitaríeis | felicitariam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | felicite | felicites | felicite | felicitemos | feliciteis | felicitem |
Pretérito imperfeito | felicitasse | felicitasses | felicitasse | felicitássemos | felicitásseis | felicitassem | |
Futuro | felicitar | felicitares | felicitar | felicitarmos | felicitardes | felicitarem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | felicita | felicite | felicitemos | felicitai | felicitem | |
Negativo | não felicites | não felicite | não felicitemos | não feliciteis | não felicitem | ||
Infinitivo pessoal | felicitar | felicitares | felicitar | felicitarmos | felicitardes | felicitarem |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Verbetes derivados[editar]
Etimologia[editar]
- De feliz.
Pronúncia[editar]
Portugal[editar]
- AFI: /fɨ.lɨ.si.ˈtaɾ/