tuig

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Cebuano[editar]

Substantivo[editar]

tuig

  1. ano

Formas alternativas[editar]

Sinônimos[editar]

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]


Gaélico Escocês[editar]

Substantivo[editar]

tuig

  1. entender, compreender, perceber
    • Tha mi a' tuigsinn. Estou entendendo.
    • A bheil sin air thuigsinn? Entendeu isso?


Hiligaynon/Ilongo[editar]

Substantivo[editar]

tuig

  1. ano

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]


Holandês/Neerlandês[editar]

Substantivo[editar]

tuig neutro (plural tuigen)

  1. coisa, objeto
  2. máquina, dispositivo
  3. ralé, alguém que é indesejado:
    • Ik laat me door dat tuig niet in de wielen rijden.

Sinônimos[editar]

Verbetes derivados[editar]


Irlandês[editar]

Verbo[editar]

tuig

  1. entender, compreender
    • Tuigim. Entendo.
    • tuigim. Não compreendo.

Pronúncia[editar]


Volapuque[editar]

Substantivo[editar]

tuig

  1. (Botânica) ramo, galho

Declinação[editar]

Verbetes derivados[editar]


Waray-Waray[editar]

Substantivo[editar]

tuig

  1. ano

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]