sarrafar
Português[editar]
Verbo[editar]
sar.ra.far, intransitivo
- cortar alguma coisa com instrumento mal afiado
- fazer barulho, cortando ou aguçando
- trabalhar mal, grosseiramente
Conjugação[editar]
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
Infinitivo impessoal | sarrafar | Gerúndio | sarrafando | Particípio | sarrafado |
singular | plural | ||||||
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | sarrafo | sarrafas | sarrafa | sarrafamos | sarrafais | sarrafam |
Pretérito imperfeito | sarrafava | sarrafavas | sarrafava | sarrafávamos | sarrafáveis | sarrafavam | |
Pretérito perfeito | sarrafei | sarrafaste | sarrafou | sarrafamos1 / sarrafámos2 |
sarrafastes | sarrafaram | |
Pretérito mais-que-perfeito | sarrafara | sarrafaras | sarrafara | sarrafáramos | sarrafáreis | sarrafaram | |
Futuro do presente | sarrafarei | sarrafarás | sarrafará | sarrafaremos | sarrafareis | sarrafarão | |
Futuro do pretérito | sarrafaria | sarrafarias | sarrafaria | sarrafaríamos | sarrafaríeis | sarrafariam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | sarrafe | sarrafes | sarrafe | sarrafemos | sarrafeis | sarrafem |
Pretérito imperfeito | sarrafasse | sarrafasses | sarrafasse | sarrafássemos | sarrafásseis | sarrafassem | |
Futuro | sarrafar | sarrafares | sarrafar | sarrafarmos | sarrafardes | sarrafarem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | sarrafa | sarrafe | sarrafemos | sarrafai | sarrafem | |
Negativo | não sarrafes | não sarrafe | não sarrafemos | não sarrafeis | não sarrafem | ||
Infinitivo pessoal | sarrafar | sarrafares | sarrafar | sarrafarmos | sarrafardes | sarrafarem |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Sinônimo[editar]
Ligações externas[editar]
- “sarrafar”, in Dicionário Aberto