mentir
Saltar para a navegação
Saltar para a pesquisa
Português[editar]
Verbo[editar]
men.tir, intransitivo
Conjugação[editar]
Verbo irregular da 3ª conjugação (-entir)
Infinitivo impessoal | mentir | Gerúndio | mentindo | Particípio | mentido |
singular | plural | ||||||
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | minto | mentes | mente | mentimos | mentis | mentem |
Pretérito imperfeito | mentia | mentias | mentia | mentíamos | mentíeis | mentiam | |
Pretérito perfeito | menti | mentiste | mentiu | mentimos | mentistes | mentiram | |
Pretérito mais-que-perfeito | mentira | mentiras | mentira | mentíramos | mentíreis | mentiram | |
Futuro do presente | mentirei | mentirás | mentirá | mentiremos | mentireis | mentirão | |
Futuro do pretérito | mentiria | mentirias | mentiria | mentiríamos | mentiríeis | mentiriam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | minta | mintas | minta | mintamos | mintais | mintam |
Pretérito imperfeito | mentisse | mentisses | mentisse | mentíssemos | mentísseis | mentissem | |
Futuro | mentir | mentires | mentir | mentirmos | mentirdes | mentirem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | mente | minta | mintamos | menti | mintam | |
Negativo | mintas | minta | mintamos | mintais | mintam | ||
Infinitivo pessoal | mentir | mentires | mentir | mentirmos | mentirdes | mentirem |
Tradução[editar]
Traduções
Etimologia[editar]
- Do infinitivo latino mentiri, do verbo mentior.
Ver também[editar]
No Wikcionário[editar]
Anagrama[editar]
Aragonês[editar]
Verbo[editar]
mentir
Catalão[editar]
Verbo[editar]
mentir
Espanhol[editar]
Verbo[editar]
mentir
Francês[editar]
Verbo[editar]
mentir
Galego[editar]
Verbo[editar]
mentir
Vêneto[editar]
Verbo[editar]
mentir