Saltar para o conteúdo

intrigar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Verbo

[editar]

in.tri.gar, transitivo

  1. enredar
  2. inimizar
  3. despertar a curiosidade

Conjugação

[editar]

Tradução

[editar]

Etimologia

[editar]
Do francês intriguer (fr).

Pronúncia

[editar]

Portugal

[editar]

Ligações externas

[editar]


Verbo

[editar]

intrigar

  1. intrigar


Verbo

[editar]

intrigar

  1. intrigar


Verbo

[editar]

intrigar

  1. intrigar