furor
Aparência
Substantivo
[editar]| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | furor | furores |
fu.ror
Expressões
[editar]Tradução
[editar]Etimologia
[editar]- Do latim furor, oris.
Pronúncia
[editar]Portugal
[editar]- AFI: /fu.ˈɾoɾ/
Substantivo
[editar]furor
Substantivo
[editar]furor
Substantivo
[editar]furor
Verbo
[editar]presente ativo furor, infinitivo presente furari, pretérito perfeito ativo furatus sum.
Conjugação
[editar] Conjugação
| Radical do presente fur- | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Presente do indicativo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | ||||
| I. | furor | furāmur | ||||
| II. | furāris | furāminī | ||||
| III. | furātur | furāntur | ||||
| Imperativo | ||||||
| voz ativa | furāre | furāminī | ||||
| Presente do subjuntivo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | ||||
| I. | furer | furēmur | ||||
| II. | furēris | furēminī | ||||
| III. | furētur | furentur | ||||
| Imperfeito do indicativo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | ||||
| I. | furābar | furābāmur | ||||
| II. | furābāris | furābāminī | ||||
| III. | furābātur | furābantur | ||||
| Imperfeito do subjunctivo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | ||||
| I. | furārer | furārēmur | ||||
| II. | furārēris | furārēminī | ||||
| III. | furārētur | furārentur | ||||
| Futuro do indicativo | ||||||
| act. | sing. | plur. | ||||
| I. | furābor | furābimur | ||||
| II. | furāberis | furābiminī | ||||
| III. | furābitur | furābuntur | ||||
| Radical do perfeito fur- | ||
|---|---|---|
| Perfeito indicativo | ||
| voz ativa | sing. | plur. |
| I. | furātus sum | furātus sumus |
| II. | furātus es | furātus estis |
| III. | furātus est | furātus sunt |
| Perfeito do subjuntivo | ||
| act. | sing. | plur. |
| I. | furātus sim | furātus sīmus |
| II. | furātus sīs | furātus sītis |
| III. | furātus sit | furātus sint |
| Mais-que-perfeito do indicativo | ||
| voz ativa | sing. | plur. |
| I. | furātus eram | furātus eramus |
| II. | furātus eras | furātus eratis |
| III. | furātus erat | furātus erant |
| Mais-que-perfeito do subjuntivo | ||
| voz ativa | sing | plur. |
| I. | furātus essem | furātus essemus |
| II. | furātus esses | furātus essetis |
| III. | furātus esset | furātus essent |
| Futuro perfeito | ||
| voz ativa | sing. | plur. |
| I. | furātus erō | furātus erimus |
| II. | furātus eris | furātus eritis |
| III. | furātus erit | furātus erint |
|
|
| |||||||||||||||||||||||||||
Pronúncia
[editar]- AFI: /ˈfuː.ror//
Forma de substantivo
[editar]furor
- flexão de fura
Categorias:
- Dissílabo (Português)
- Oxítona (Português)
- Entrada com etimologia (Português)
- Entrada com pronúncia (Português)
- Substantivo (Português)
- Substantivo (Espanhol)
- Substantivo (Inglês)
- Substantivo (Latim)
- Entrada com pronúncia (Latim)
- Verbo (Latim)
- Verbo sem afixos (Latim)
- Forma de substantivo (Sueco)
- Falso cognato (Sueco)