Saltar para o conteúdo

Τιμόθεος

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Substantivo

[editar]

Τι.μό.θε.ος (Timótheos), masculinopróprio

  1. (Antropônimo) Timóteo
  2. (Cristianismo) Primeira e Segunda Epístolas a Timóteo (Α' Επιστολή προς Τιμόθεο, "A' Epistolí̱ pros Timótheo" e Β' Επιστολή προς Τιμόθεο, "V' Epistolí̱ pros Timótheo") do Novo Testamento

Etimologia

[editar]
Do grego antigo Τιμόθεος (Timótheos), de τιμάω (timáo̱) "honra" e θεός (theós) "Deus". Significa honrando a Deus.

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]


Substantivo

[editar]

Τι.μό.θε.ος (Timótheos), masculinopróprio

  1. (Antropônimo) Timóteo
  2. (Cristianismo) Primeira e Segunda Epístolas a Timóteo do Novo Testamento

Etimologia

[editar]
De τιμάω (timáo̱) "honra" e θεός (theós) "Deus". Significa honrando a Deus.

Pronúncia

[editar]

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]