vin

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.
Vinho

Dinamarquês[editar]

Substantivo[editar]

vin, comum

  1. vinho

Etimologia[editar]

Do nórdico antigo vín e este do latim vinum.


Francês[editar]

Substantivo[editar]

vin, masculino

  1. vinho

Etimologia[editar]

Do latim vinum (la).

Pronúncia[editar]

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]


Friuliano[editar]

Substantivo[editar]

vin, masculino

  1. vinho


Lombardo[editar]

Substantivo[editar]

vin, masculino

  1. vinho


Norueguês Bokmål[editar]

Substantivo[editar]

vin, masculino

  1. vinho

Declinação[editar]

Etimologia[editar]

Do nórdico antigo vín e este do latim vinum.

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]


Occitano[editar]

Substantivo[editar]

vin, masculino

  1. vinho


Piemontês[editar]

Substantivo[editar]

vin, masculino

  1. vinho


Sueco[editar]

Substantivo[editar]

vin, neutro

  1. vinho

Declinação[editar]

Etimologia[editar]

Do nórdico antigo vín e este do latim vinum.


Talian[editar]

Substantivo[editar]

vin

  1. vinho


Vepso[editar]

Substantivo[editar]

vin - sem gênero

  1. vinho

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]