ulear

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

u.le.ar, intransitivo

  1. (Trás-os-Montes) uivar

Conjugação[editar]

Sinónimos/Sinônimos[editar]

Etimologia[editar]

Do latim ululare (la), ululo. Confronte-se com ulular e com o galego oulear.

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]

Anagrama[editar]

  1. ruela