trapacear

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

tra.pa.ce.ar, transitivo direto

  1. tratar algo com ma-fé

tra.pa.ce.ar, intransitivo

  1. realizar trapaça

Conjugação[editar]

Etimologia[editar]

(Morfologia) trapaça + -ear.

Pronúncia[editar]

Portugal[editar]

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]