restar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

res.tar, intransitivo

  1. sobrar
  2. ficar
  3. sobejar
  4. subsistir

Conjugação[editar]

Tradução[editar]

Etimologia[editar]

Do latim resto (la), infinitivo restare.

Pronúncia[editar]

Portugal[editar]

Anagrama[editar]

  1. terras