nocautear

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

no.cau.te.ar, transitivo

  1. pôr em nocaute
  2. obter nocaute

Conjugação[editar]

Tradução[editar]

Etimologia[editar]

(Morfologia) nocaute + -ear.