meretrix

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Latim[editar]

Substantivo[editar]

merĕtrīx, -īcĭs feminino

singular do nominativo: merĕtrīx, singular do genitivo: merĕtrīcĭs

  1. prostituta, meretriz

Declinação[editar]

Substantivo de terceira declinação
Número Singular Plural
Casos Nominativo merĕtrīx merĕtrīcēs
Vocativo merĕtrīx merĕtrīcēs
Acusativo merĕtrīcĕm merĕtrīcēs
Genitivo merĕtrīcĭs merĕtrīcum
Dativo merĕtrīcī merĕtrīcĭbus
Ablativo merĕtrīcĕ merĕtrīcĭbus

Descendendes[editar]

Etimologia[editar]

Do verbo latino merĕō + -trīx

Pronúncia[editar]

  • AFI: /ˈme.re.triːks/, [ˈmɛ.rɛ.triːks]