kar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Araucano/Mapuche[editar]

Substantivo[editar]

kar

  1. cidade


Córnico[editar]

Verbo[editar]

kar

  1. amar

Etimologia[editar]

Do proto-céltico *kareti "querer, amar", derivado do protoindo-europeu *keh₂- "desjar" .Cognato do galês câr.


Turco[editar]

Substantivo[editar]

kar singular (plural: karlar)

  1. neve

Declinação[editar]

singular (tekil) plural (çoğul)
nom. (yalın) kar karlar
gen. (tamlayan) karın karların
dat. (yönelme) kara karlara
acus. (belirtme) karı karları
loc. (bulunma) karda karlarda
abl. (çıkma) kardan karlardan