hundur
Saltar para a navegação
Saltar para a pesquisa
Feroês/Feroico[editar]
Substantivo[editar]
hun.dur, masculino
- cão (espécie) Canis familiaris
- cachorro (macho da espécie)
Sinônimos[editar]
- (de 1) rakki.
Antônimos[editar]
- (de 2) tík.
Hipônimos[editar]
- (de 1) seyðahundur
Declinação[editar]
Substantivo masculino do grupo 1 (-a/-ar)
|
Pronúncia[editar]
Etimologia[editar]
- Do Nórdico Antigo, hundr.
Islandês[editar]
Substantivo[editar]

hun.dur, masculino, forte, grupo 1
- cão (espécie) Canis familiaris
- cachorro (macho da espécie)
Sinônimos[editar]
- (de 1) rakki.
Antônimos[editar]
- (de 2) tík.
Hipônimos[editar]
- (de 1) blindrahundur, dverghundur, fjárhundur, fjallahundur, leitarhundur, sporhundur, varðhundur, veiðihunda.
Declinação[editar]
Substantivo masculino forte do 1º grupo (–s/–ar)
Verbetes derivados[editar]
Etimologia[editar]
- Do Nórdico Antigo, hundr.