danificar
Saltar para a navegação
Saltar para a pesquisa
Português[editar]
Verbo[editar]
da.ni.fi.car
- transitivo direto:
- reflexo:
- estragar-se
Conjugação[editar]
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
Infinitivo impessoal | danificar | Gerúndio | danificando | Particípio | danificado |
singular | plural | ||||||
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | danifico | danificas | danifica | danificamos | danificais | danificam |
Pretérito imperfeito | danificava | danificavas | danificava | danificávamos | danificáveis | danificavam | |
Pretérito perfeito | danifiquei | danificaste | danificou | danificamos1 / danificámos 2 |
danificastes | danificaram | |
Pretérito mais-que-perfeito | danificara | danificaras | danificara | danificáramos | danificáreis | danificaram | |
Futuro do presente | danificarei | danificarás | danificará | danificaremos | danificareis | danificarão | |
Futuro do pretérito | danificaria | danificarias | danificaria | danificaríamos | danificaríeis | danificariam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | danifique | danifiques | danifique | danifiquemos | danifiqueis | danifiquem |
Pretérito imperfeito | danificasse | danificasses | danificasse | danificássemos | danificásseis | danificassem | |
Futuro | danificar | danificares | danificar | danificarmos | danificardes | danificarem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | danifica | danifique | danifiquemos | danificai | danifiquem | |
Negativo | não danifiques | não danifique | não danifiquemos | não danifiqueis | não danifiquem | ||
Infinitivo pessoal | danificar | danificares | danificar | danificarmos | danificardes | danificarem |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Sinônimo[editar]
Tradução[editar]
Traduções
Etimologia[editar]
- Do infinitivo latino damnificare.
Pronúncia[editar]
Portugal[editar]
- AFI: /dɐ.ni.fi.ˈkaɾ/