curro
Saltar para a navegação
Saltar para a pesquisa
Português[editar]
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | curro | curros |
cur.ro, masculino
- o mesmo que curral
Verbetes derivados[editar]
Galego[editar]
Adjetivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | curro | curros |
Feminino | curra | curras |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
cur.ro
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | curro | curros |
Feminino | – | – |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
cur.ro, masculino
- curro, curral
- nos cavalos de monte, trabalho de marcar a ferro e cortar as crins
- prédio ou terreno de lavoura murado; cercado
- recanto, esquina, lugar pequeno
- corro, roda de pessoas, animais ou coisas
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | curro | curros |
Feminino | curra | curras |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
cur.ro
- (ornitologia) pato
Sinónimos[editar]
Etimologia[editar]
Latim[editar]
Verbo[editar]
presente ativo curro, infinitivo presente currere, pretérito perfeito ativo cucurri, supino cursum
Conjugação[editar]
Conjugação de currō, terceira conjugação
Formas infinitivas | ||||||
Vozes | Ativo | Passiva | ||||
Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
Infinitivos | currĕre | cucurrisse | cursūrus esse | currī | cursus esse | cursum īrī |
Paricípios | currēns | cursūrus | cursus | currendus | ||
Formas nominais | ||||||
Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
Formas impessoais | currĕre | currendī | currendō | currendum | cursum | cursū |
Pronúncia[editar]
- AFI: /ˈkur.roː/