bivacar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

bi.va.car, intransitivo

  1. estar em bivaque

Conjugação[editar]

Formas alternativas[editar]

Etimologia[editar]

(Morfologia) bivaque + -ar.

Pronúncia[editar]

Portugal[editar]