Ἀνδρέας
Grego Antigo[editar]
Substantivo[editar]
Ἀνδρέας (Andréas), próprio
Etimologia[editar]
- Do grego antigo ἀνδρεῖος (andreíos) e ἀνήρ (aní̱r).
Pronúncia[editar]
- AFI: /andréaːs/ (Clássico).
- AFI: /andrˈɛaːs/ (Koiné).
- AFI: /andrˈeas/ (Bizantino).