ἀνήρ

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Grego Antigo[editar]

Substantivo[editar]

ἀνήρ (anér) masculino

  1. homem

Declinação[editar]

Segunda - tema em sincopado

Singular Plural
Nom. ἀνήρ ἄνδρες
Gen. ἀνδρός ἀνδρῶν
Dat. ἀνδρί ἀνδράσι/ ἀνδράσιν
Acus. ἄνδρα ἄνδρας
Voc. ἄνερ ἄνδρες

Ver Também[editar]