treita
Português[editar]
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Feminino | treita | treitas |
trei.ta, feminino
- pegada, vestígio da passagem de alguém, trilha
- seção marcada na que se divide o terreno para a semeadura ser homogênea, belga
Etimologia[editar]
- Do latim tracta (la), o mesmo que traha, veículo sem rodas, trenó. Confronte-se com o gascão trèita.
Ver também[editar]
No Wikcionário[editar]
Anagramas[editar]
Galego[editar]
Substantivo1[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | – | – |
Feminino | treita | treitas |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
trei.ta, feminino
Etimologia[editar]
Substantivo2[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | – | – |
Feminino | treita | treitas |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
trei.ta, feminino
- (ictiologia) robalo, (Dicentrarchus labrax)