vagabundear
Aspeto
Verbo
[editar]va.ga.bun.de.ar, intransitivo
- vagar sem destino; andar à toa de um lugar a outro
- O teatro antigo principiou assim, com Téspis, que viveu no século VI antes de Cristo, e o teatro moderno tem também o seu mambembeiro no divino, no imortal Molière, que o fundou. Basta isso para amenizar na alma de um artista inteligente quanto possa haver de doloroso nesse vagabundear constante. (Artur Azevedo, O Mambembe, Primeiro ato)
- viver sem trabalho ou ocupação, no ócio; ter vida de vagabundo
- Os mercadores e outros habitantes da cidade disseram que, no passado, ele costumava beber e vagabundear, mas que ele era um bom homem. (Tolstói, O Longo Exílio, trad. Henry Alfred Bugalho)
Antónimos/Antônimos
[editar]De 2 (vida ociosa):
Sinónimos/Sinônimos
[editar]De 1 (vagar sem destino):
De 2 (vida ociosa):
Conjugação
[editar] Verbo irregular da 1ª conjugação (–ar)
Infinitivo impessoal | vagabundear | Gerúndio | vagabundeando | Particípio | vagabundeado |
---|
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | vagabundeio | vagabundeias | vagabundeia | vagabundeamos | vagabundeais | vagabundeiam |
Pretérito imperfeito | vagabundeava | vagabundeavas | vagabundeava | vagabundeávamos | vagabundeáveis | vagabundeavam | |
Pretérito perfeito | vagabundeei | vagabundeaste | vagabundeou | vagabundeamos1 / vagabundeámos2 |
vagabundeastes | vagabundearam | |
Pretérito mais-que-perfeito | vagabundeara | vagabundearas | vagabundeara | vagabundeáramos | vagabundeáreis | vagabundearam | |
Futuro do presente | vagabundearei | vagabundearás | vagabundeará | vagabundearemos | vagabundeareis | vagabundearão | |
Futuro do pretérito | vagabundearia | vagabundearias | vagabundearia | vagabundearíamos | vagabundearíeis | vagabundeariam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | vagabundeie | vagabundeies | vagabundeie | vagabundeemos | vagabundeeis | vagabundeiem |
Pretérito imperfeito | vagabundeasse | vagabundeasses | vagabundeasse | vagabundeássemos | vagabundeásseis | vagabundeassem | |
Futuro | vagabundear | vagabundeares | vagabundear | vagabundearmos | vagabundeardes | vagabundearem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | vagabundeia | vagabundeie | vagabundeemos | vagabundeai | vagabundeiem | |
Negativo | não vagabundeies | não vagabundeie | não vagabundeemos | não vagabundeeis | não vagabundeiem | ||
Infinitivo pessoal | vagabundear | vagabundeares | vagabundear | vagabundearmos | vagabundeardes | vagabundearem |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Tradução
[editar] Traduções
|
Termos derivados
[editar]- vagabundeação (forma nominal)
Formas alternativas
[editar]Etimologia
[editar]- De vagabund(o) + -ear.
Pronúncia
[editar]Brasil
[editar]- AFI: /va.ɡa.bũ.deˈa(ʁ)/ [va.ɡa.bũ.deˈa(h)]
- AFI: /va.ɡa.bũ.deˈa(ɻ)/ (Região Sul)
- AFI: /va.ɡa.bũ.deˈa(ʁ)/ [va.ɡa.bũ.deˈa(χ)] (Rio de Janeiro); AFI: /va.ga.bũ.dʒi.ˈa/ (coloquial)
- AFI: /va.ɡa.bũ.deˈa(ɾ)/ (São Paulo); AFI: /va.ga.bũ.di.ˈa/ (coloquial)
Portugal
[editar]- AFI: /vɐ.ɡɐ.bũˈdjaɾ/ [vɐ.ɣɐ.βũˈdjaɾ]
- AFI: /vɐ.gɐ.bũ.djˈaɾ/ (Lisboa)
- AFI: /bɐ.ɡɐ.bũˈdjaɾ/ [bɐ.ɣɐ.βũˈdjaɾ] (Norte)
- AFI: /vɐ.ɡɐ.bũˈdja.ɾi/ [vɐ.ɣɐ.βũˈdja.ɾi] (Sul)
Outros lugares
[editar]- AFI: /və.gə.bũn.djˈaɾ/ (Díli)
- AFI: /vɐ.gɐ.bũn.djˈaɾ/ (Luanda)
- AFI: /vɐ.gɐ.bũ.di.ˈaɾ/ (Maputo); AFI: /vɐ.gɐ.bũn.di.ˈaɾ/ (coloquial)
Ver também
[editar]No Wikcionário
[editar]Ligações externas
[editar]- “vagabundear”, in Aulete, Francisco Júlio de Caldas, iDicionário Aulete. Lexikon Editora Digital.
- “vagabundear”, in Trevisan, R. (coord.); Weiszflog, W. (ed.). Michaelis: Moderno Dicionário da Língua Portuguesa. São Paulo: Melhoramentos, 2012 (nova ortografia). ISBN 978-85-06-06953-0
- “vagabundear”, in Dicionário Online de Português
- ”vagabundear”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa [em linha], 2010
- ”vagabundear”, na Infopédia [em linha]
- “vagabundear” no Portal da Língua Portuguesa. Instituto de Linguística Teórica e Computacional.
- Busca no Vocabulário Ortográfico da Língua Portuguesa da Academia Brasileira de Letras.
- pronúncia de vagabundear no Forvo
Verbo
[editar]va.ga.bun.de.ar, intransitivo
- (Cognato) vagabundear
Ligações externas
[editar]- (em espanhol) “vagabundear” in Diccionario de la Lengua Española, Vigésima segunda edición. Madrid: Real Academia Española, 2001.
- pronúncia de vagabundear no Forvo
Verbo
[editar]vagabundear, intransitivo
- (Cognato) vagabundear
Ligações externas
[editar]- (em galego) “vagabundear” no Dicionario da Real Academia Galega [em linha] (Real Academia Galega)
- (em galego) “vagabundear", in Dicionário Electrónico Estraviz [em linha], Estraviz, Isaac Alonso.