tun
Saltar para a navegação
Saltar para a pesquisa
Alemão[editar]
Verbo[editar]
tun
Conjugação[editar]
Conjugação
Particípio I (presente) | tuend | Infinitivo | tun |
---|---|---|---|
Particípio II (perfeito) | getan | Auxiliar | haben |
Pessoa | Presente | Imperfeito | Conjuntivo I | Conjuntivo II | Imperativo |
---|---|---|---|---|---|
ich | tu(e) | tat | tu(e) | täte | – |
du | tust | tat(e)st | tuest | tätest | tu(e) |
er, sie, es | tut | tat | tue | täte | – |
wir | tun | taten | tun | täten | – |
ihr | tut | tatet | tuet | tätet | tut |
sie, Sie | tun | taten | tun | täten | – |
Ver também[editar]
No Wikcionário[editar]
Galês[editar]
Substantivo[editar]
Sn | |
← In | Sb → |
tun
- (química) estanho
Formas alternativas[editar]
Ver também[editar]
No Wikcionário[editar]
A tabela periódica em galês
|
Tétum/Teto[editar]
Verbo[editar]
tun, intransitivo