tinchar
Português[editar]
Verbo[editar]
tin.char
- cortar em pedaços a carne
Conjugação[editar]
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
Infinitivo impessoal | tinchar | Gerúndio | tinchando | Particípio | tinchado |
singular | plural | ||||||
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | tincho | tinchas | tincha | tinchamos | tinchais | tincham |
Pretérito imperfeito | tinchava | tinchavas | tinchava | tinchávamos | tincháveis | tinchavam | |
Pretérito perfeito | tinchei | tinchaste | tinchou | tinchamos1 / tinchámos2 |
tinchastes | tincharam | |
Pretérito mais-que-perfeito | tinchara | tincharas | tinchara | tincháramos | tincháreis | tincharam | |
Futuro do presente | tincharei | tincharás | tinchará | tincharemos | tinchareis | tincharão | |
Futuro do pretérito | tincharia | tincharias | tincharia | tincharíamos | tincharíeis | tinchariam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | tinche | tinches | tinche | tinchemos | tincheis | tinchem |
Pretérito imperfeito | tinchasse | tinchasses | tinchasse | tinchássemos | tinchásseis | tinchassem | |
Futuro | tinchar | tinchares | tinchar | tincharmos | tinchardes | tincharem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | tincha | tinche | tinchemos | tinchai | tinchem | |
Negativo | não tinches | não tinche | não tinchemos | não tincheis | não tinchem | ||
Infinitivo pessoal | tinchar | tinchares | tinchar | tincharmos | tinchardes | tincharem |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Etimologia[editar]
- Aparentado com o francês antigo trenchier, cortar.