nisan

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Turco[editar]

Substantivo[editar]

nisan

  1. Abril

Declinação[editar]

singular (tekil) plural ) (çoğul)
nom. (yalın) nisan nisanlar
gen. (tamlayan) nisanın nisanların
dat. (yönelme) nisana nisanlara
acus. (belirtme) nisanı nisanları
loc. (bulunma) nisanda nisanlarda
abl. (çıkma) nisandan nisanlardan


Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]