interpretor
Aparência
Verbo
[editar]presente ativo interpretor, infinitivo presente interpretari, pretérito perfeito ativo interpretatus sum.
Conjugação
[editar] Conjugação
| Radical do presente interpret- | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Presente do indicativo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | ||||
| I. | interpretor | interpretāmur | ||||
| II. | interpretāris | interpretāminī | ||||
| III. | interpretātur | interpretāntur | ||||
| Imperativo | ||||||
| voz ativa | interpretāre | interpretāminī | ||||
| Presente do subjuntivo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | ||||
| I. | interpreter | interpretēmur | ||||
| II. | interpretēris | interpretēminī | ||||
| III. | interpretētur | interpretentur | ||||
| Imperfeito do indicativo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | ||||
| I. | interpretābar | interpretābāmur | ||||
| II. | interpretābāris | interpretābāminī | ||||
| III. | interpretābātur | interpretābantur | ||||
| Imperfeito do subjunctivo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | ||||
| I. | interpretārer | interpretārēmur | ||||
| II. | interpretārēris | interpretārēminī | ||||
| III. | interpretārētur | interpretārentur | ||||
| Futuro do indicativo | ||||||
| act. | sing. | plur. | ||||
| I. | interpretābor | interpretābimur | ||||
| II. | interpretāberis | interpretābiminī | ||||
| III. | interpretābitur | interpretābuntur | ||||
| Radical do perfeito interpret- | ||
|---|---|---|
| Perfeito indicativo | ||
| voz ativa | sing. | plur. |
| I. | interpretātus sum | interpretātus sumus |
| II. | interpretātus es | interpretātus estis |
| III. | interpretātus est | interpretātus sunt |
| Perfeito do subjuntivo | ||
| act. | sing. | plur. |
| I. | interpretātus sim | interpretātus sīmus |
| II. | interpretātus sīs | interpretātus sītis |
| III. | interpretātus sit | interpretātus sint |
| Mais-que-perfeito do indicativo | ||
| voz ativa | sing. | plur. |
| I. | interpretātus eram | interpretātus eramus |
| II. | interpretātus eras | interpretātus eratis |
| III. | interpretātus erat | interpretātus erant |
| Mais-que-perfeito do subjuntivo | ||
| voz ativa | sing | plur. |
| I. | interpretātus essem | interpretātus essemus |
| II. | interpretātus esses | interpretātus essetis |
| III. | interpretātus esset | interpretātus essent |
| Futuro perfeito | ||
| voz ativa | sing. | plur. |
| I. | interpretātus erō | interpretātus erimus |
| II. | interpretātus eris | interpretātus eritis |
| III. | interpretātus erit | interpretātus erint |
|
|
| |||||||||||||||||||||||||||
Pronúncia
[editar]- AFI: /inˈter.pre.tor/, /ɪnˈtɛr.prɛ.tɔr/.