frangalhotear

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

fran.ga.lho.te.ar, intransitivo

  1. ser frascário, femeeiro
  2. estroinar; folgar

Conjugação[editar]

Etimologia[editar]

(Morfologia) frangalhote + -ar.

Ligações externas[editar]