fouçar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

fou.çar, transitivo

  1. cortar com fouce
  2. ceifar; segar

Conjugação[editar]

Etimologia[editar]

(Morfologia) fouce + -ar.

Ligações externas[editar]

  • fouçar”, in Dicionário Aberto