Saltar para o conteúdo

ergo

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Conjunção

[editar]

er.go

  1. portanto, em consequência

Etimologia

[editar]
Do latim ergo (la).

Substantivo

[editar]
  Singular Plural
Masculino ergo ergos
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros

er.go, masculino

  1. (botânica) engos (Sambucus ebulus)

Sinónimos

[editar]

Etimologia

[editar]
Cognato do trasmontanismo irgo, do castelhano yergo e do galês ysgaw.

Referência

[editar]
  • RIVAS Quintas, Eligio. Dicionario etimolóxico da lingua galega. Santiago de Compostela: Tórculo Comunicación Gráfica, 2015.


Conjunção

[editar]

ergo

  1. senão, exceto

Formas alternativas

[editar]

Etimologia

[editar]
Do latim erga (la) “contra”. Confronte-se com ergas e com o latim ergo.