encovilar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

en.co.vi.lar

  1. (Galiza) meter no covil, entrar a caça na cova, refugiar-se

Conjugação[editar]

Sinônimo[editar]

Etimologia[editar]

(Morfologia) en- + covil + -ar.

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]