coeluir
Português[editar]
Verbo[editar]
co.e.lu.ir
Conjugação[editar]
Verbo regular da 3.ª conjugação (-ir)
Infinitivo impessoal | coeluir | Gerúndio | coeluindo | Particípio | coeluído |
singular | plural | ||||||
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | coeluo | coeluis | coelui | coeluímos | coeluís | coeluem |
Pretérito imperfeito | coeluía | coeluías | coeluía | coeluíamos | coeluíeis | coeluíam | |
Pretérito perfeito | coeluí | coeluíste | coeluiu | coeluímos | coeluístes | coeluíram | |
Pretérito mais-que-perfeito | coeluíra | coeluíras | coeluíra | coeluíramos | coeluíreis | coeluíram | |
Futuro do presente | coeluirei | coeluirás | coeluirá | coeluiremos | coeluireis | coeluirão | |
Futuro do pretérito | coeluiria | coeluirias | coeluiria | coeluiríamos | coeluiríeis | coeluiriam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | coelua | coeluas | coelua | coeluamos | coeluais | coeluam |
Pretérito imperfeito | coeluísse | coeluísses | coeluísse | coeluíssemos | coeluísseis | coeluíssem | |
Futuro | coeluir | coeluíres | coeluir | coeluirmos | coeluirdes | coeluírem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | coelui | coelua | coeluamos | coeluí | coeluam | |
Negativo | não coeluas | não coelua | não coeluamos | não coeluais | não coeluam | ||
Infinitivo pessoal | coeluir | coeluíres | coeluir | coeluirmos | coeluirdes | coeluírem |