brune

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Forma verbal[editar]

bru.ne

  1. terceira pessoa do singular do presente do indicativo do verbo brunir
  2. segunda pessoa do singular do imperativo afirmativo do verbo brunir


"brune" é uma forma flexionada de brunir.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.


Italiano[editar]

Forma de adjetivo[editar]

bru.ne, feminino plural

  1. feminino plural de bruno

Forma de substantivo[editar]

bru.ne, feminino plural

  1. feminino plural de bruno


"brune" é uma forma flexionada de bruno.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.


Língua Franca Nova[editar]

Adjetivo[editar]

bru.ne

  1. (Gentílico) bruneano, relativo ao Brunei

Grafias alternativas[editar]

Substantivo[editar]

Singular Plural
brune brunes

bru.ne

  1. (Gentílico) bruneano

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]