лінія

Лінія ("linha")

Лінія ("trilho")

Bielorrusso

Substantivo

лі.ні.я (linija) feminino

1. linha; traço
2. (geometria) linha; reta
3. divisa; limite; fronteira
4. linhagem; descendência
5. (Transporte) linha; trilho (de trem)

   чыгуначная лінія (linha férrea)

6. (comunicação) linha; conexão

Sinônimos

• крывая

Declinação

    Substantivo feminino inanimado (–а)

Caso Singular Plural Nominativo лі́нія лі́ніі Genitivo лі́ніі лі́ніяў Dativo лі́ніі лі́ніям Acusativo лі́нію лі́ніі Instrumental лі́ніяй лі́ніяю лі́ніямі Locativo лі́ніі лі́ніях

Locuções e expressões

• асімптатычная лінія: (geometria) curva assintótica
• лінія агню: linha de fogo
• умоўная лінія: linha imaginária

Etimologia

Do latim linea^(la).

Pronúncia

• AFI: /ˈlʲi.nʲi.a/
• X-SAMPA: /"l_ji.n_ji.a/

Ver também

No Wikcionário

пункт

Ligações externas

Referências

(em bielorrusso) “лінія” no Энцыкляпэдыя Электронная (slounik.org) (em bielorrusso) “лінія” no Тлумачальны слоўнік (Родныя вобразы)

Ucraniano

Substantivo

лі.ні.я (linija) feminino

1. linha; traço
2. (geometria) linha; reta
3. divisa; limite; fronteira
4. linhagem; descendência
5. (Transporte) linha; trilho (de trem)
6. (comunicação) linha; conexão

Sinônimos

• De 2: риска
• De 6: маршрут

Declinação

    Substantivo feminino inanimado, 1ª declinação (desinência suave)

Caso Singular Plural Nominativo лінія лініі Genitivo лініі лініь Dativo лініі лініям Acusativo лінію лініі Instrumental лініею лініями Locativo лініі лініях Vocativo лініе лініі

Locuções e expressões

• лінія електропередачі: linha de alta tensão
• проводити/провести лінію: agir de acordo com (algo)
• пунктирна лінія: linha pontilhada

Termos derivados

лінієчка лінійник лінійність

лінійка лінійний лінійчатий

лініювальний лініювання лініювати

Etimologia

Do latim linea^(la).

Pronúncia

• AFI: /ˈlʲi.nʲi.a/
• X-SAMPA: /"l_ji.n_ji.a/

   "зямля" ^{fonte ?}

Ver também

No Wikcionário

пункт

Ligações externas

Referências

(em ucraniano) “лінія” no Словник української мови (em ucraniano) “лінія” no Словника української мови (СЛОВНИК.ua)