закон

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Bielorrusso[editar]

Substantivo[editar]

закон

  1. lei

Búlgaro[editar]

Substantivo[editar]

закон, masculino, tipo 7

  1. lei

Macedónio/Macedônio[editar]

Substantivo[editar]

закон

  1. lei

Russo[editar]

Substantivo[editar]

Caso Singular Plural
Nominativo зако́н зако́ны
Genitivo зако́на зако́нов
Dativo зако́ну зако́нам
Acusativo зако́н зако́ны
Instrumental зако́ном зако́нами
Preposicional зако́не зако́нах

закон, inanimado, masculino, segunda declinação

  1. lei
  2. regra

Antônimos[editar]

Sinônimos[editar]

Entradas relacionadas[editar]

Etimologia[editar]

Do eslavo oriental antigo законъ (zakonŭ), do proto-eslavo *zakonъ. Cognatos: bielorrusso закон, ucraniano закон, búlgaro закон, macedônio закон, servocroata закон/zakon, esloveno zakon, polonês zakon, checo zákon, eslovaco zákon.

Pronúncia[editar]

Sérvio[editar]

Substantivo[editar]

закон

  1. lei