απαγορεύω

Grego

Verbo

α.πα.γο.ρεύ.ω, transitivo, intransitivo

1. proibir
   • κάνω ό, τι απαγορεύω: fazer o que lhe dá na cabeça
   • Μας απαγόρεψαν να το κάνουμε, δυστυχώς.: Eles nos proibiram de fazê-lo, infelizmente.

Antónimos

• επιτρέπω

Conjugação

    Conjugação    

Formas pessoais Presente do Indicativo pessoa singular plural primeira απαγορεύω απαγορεύουμε segunda απαγορεύεις απαγορεύετε terceira απαγορεύει απαγορεύουν/απαγορεύουνε

Verbetes derivados

απαγόρευση αγορεύω άμαθος απαγορευμένος εθελοτυφλία μάθηση οικειοθελώς

Etimologia

Do grego antigo ἀπαγορεύω (apagoréuō).

Pronúncia

• AFI: /apa.ɣo.'re.vo/