confranger

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

con.fran.ger, transitivo

  1. partir
  2. moer
  3. apertar
  4. atormentar; angustiar

Conjugação[editar]

Etimologia[editar]

Do latim cum + frangere (partir).

Pronúncia[editar]

Portugal[editar]

Ligações externas[editar]