boðháttur

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Islandês[editar]

Substantivo[editar]

boðháttur, masculino, forte, grupo 3 (á/æ)

  1. (Gramática) imperativo

Declinação[editar]

Etimologia[editar]

De boð ("ordem") + háttur ("modo").

Ver também[editar]

Na Wikipédia[editar]