praesum

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Latim[editar]

Verbo[editar]

praesum, praees, praefui, praeesse

  1. estar à frente
  2. ser superior
  3. prevalecer
  4. presidir

Etimologia[editar]

De prae (diante) + sum (ser)

Conjugação[editar]

Radical praesens
Presente do indicativo
voz ativa. sing. plur.
I. praesum praesumus
II. praees praeestis
III. praeest praesunt
Imperativo
act. praees praeeste
Praesens subiunctivum
voz ativa sing. plur.
I. praesim praesīmus
II. praesīs praesītis
III. praesit praesint
Imperfectum indicativum
voz ativa sing. plur.
I. praeeram praeerāmus
II. praeerās praeerātis
III. praeerat praeerant
Imperfeito do subjuntivo
voz ativa sing. plur.
I. praeessem
praeforem
praeessēmus
praeforēmus
II. essēs
forēs
essētis
forētis
III. praeesset
praeforet
praeessent
praeforent
Futuro do indicativo
voz ativa sing. plur.
I. erō praeerimus
II. praeeris praeeritis
III. praeerit praeerunt
Radical do perfeito praefu-
Perfeito indicativo
voz ativa sing. plur.
I. praefuī praefuimus
II. praefuistī praefuistis
III. praefuit praefuērunt
Perfeito do subjuntivo
act. sing. plur.
I. praefuerim praefuerīmus
II. praefuerīs praefuerītis
III. praefuerit praefuerint
Mais-queperfeito do indicativo
voz ativa sing. plur.
I. praefueram praefuerāmus
II. praefuerās praefuerātis
III. praefuerāt praefuerant
Mais-que-perfeito do subjuntivo
voz ativa sing plur.
I. praefuissem praefuissēmus
II. praefuissēs praefuissētis
III. praefuisset praefuissent
Futuro perfeito
voz ativa sing. plur.
I. praefuerō praefuerimus
II. praefueris praefueritis
III. praefuerit praefuerint
Infinitivo
voz ativa voz pass.
pres. praeesse não há
perf. praefuisse
fut. praefore
Participio
presente praesens, -entis
passado
futuro praefutūrus, -a, -um
Gerundios e supinos
subst. não há
adiect. não há
supina não há