norður

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Islandês[editar]

Substantivo[editar]

norður, neutro, forte, grupo 1 (sem plural) (síncope em -ur)

  1. norte.

Declinação[editar]

Etimologia[editar]

Do Nórdico Antigo, norðr.

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]