nitur

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Islandês[editar]

Substantivo[editar]

nitur, neutro, forte, grupo 1 (síncope em -ur), incontável

  1. nitrogênio.

Declinação[editar]

Etimologia[editar]

Do Latim, nitrum.

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]