kenna
Saltar para a navegação
Saltar para a pesquisa
Islandês[editar]
Verbo[editar]
kenna, fraco, grupo 2
Conjugação[editar]
Verbo fraco do 2º grupo
Tempo | Voz ativa | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ég | þú | hann, hún, það | við | þið | þeir, þær, þau | ||
Infinitivo | kenna | ||||||
Supino | kennt | ||||||
Indicativo | Presente | kenni | kennir | kennir | kennum | kennið | kenna |
Pretérito | kenndi | kenndir | kenndi | kenndum | kennduð | kenndu | |
Subjuntivo | Presente | kenni | kennir | kenni | kennum | kennið | kenna |
Pretérito | kenndi | kenndir | kenndi | kenndum | kennduð | kenndu | |
Imperativo | – | kenn kenndu |
– | – | kennið | – |
Particípio presente | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
kennandi |
Etimologia[editar]
- Do Nórdico Antigo, kenna.